W przypadku gdy niniejsze rozporządzenie nie ustanawia przepisów szczególnych, zastosowanie powinny mieć odpowiednie przepisy , dotyczące wiz i odpraw na granicach zewnętrznych Państw Członkowskich.

W przypadku Państw Członkowskich, w których przepisy dotyczące SIS nie są jeszcze skuteczne, zobowiązania wynikające z niniejszej decyzji dotyczące SIS stają się skuteczne od daty, w której przepisy te zaczynają obowiązywać, jak zostało to określone w decyzji Rady przyjętej w tym celu zgodnie z obowiązującymi procedurami.

Wykaz przepisów dotyczących SIS w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r., które mają mieć zastosowanie w zainteresowanych państwach członkowskich od daty przewidzianej w tych przepisach

Wykaz przepisów dotyczących SIS w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r., które mają mieć zastosowanie w zainteresowanych państwach członkowskich

Faktyczne wykorzystanie tych danych powinno umożliwić Radzie – dzięki mającym zastosowanie procedurom oceny Schengen przedstawionym w SCH/Com-ex (98) def. – sprawdzenie, czy stosowanie przepisów dotyczących SIS w zainteresowanych państwach członkowskich jest prawidłowe.

Wykorzystanie tych danych umożliwia Radzie sprawdzenie, poprzez odpowiednie procedury oceny Schengen, określone w SCH/Com-ex (98) 26 def., czy przepisy dotyczące SIS są prawidłowo stosowane w tych państwach członkowskich.

Konkretny sposób wykorzystania tych danych powinien pozwolić Radzie sprawdzić – dzięki mającym zastosowanie procedurom oceny Schengen przedstawionym w dok. SCH/Com-ex (98) 26 def. – czy Bułgaria i Rumunia prawidłowo stosują przepisy dotyczące SIS.

w sprawie wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dotyczących ustanowienia europejskiej agencji ds. zarządzania operacyjnego wielkoskalowymi systemami informatycznymi w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości

w sprawie wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dotyczących ustanowienia Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości

Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla ustaleń dotyczących częściowego zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, o czym mowa w decyzji 2000/365/WE i decyzji 2002/192/WE.

Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla ustaleń dotyczących częściowego zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, o czym mowa w decyzji 2000/365/WE i decyzji 2002/192/WE.

Decyzja Rady 1999/435/WE z dnia 20 maja 1999 r. dotycząca definicji do celów określenia, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, podstawy prawnej dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 1)

Wspólne przepisy powinny być stosowane w odniesieniu do jednolitych wiz, wiz długoterminowych i zezwoleń na pobyt wydawanych przez państwa członkowskie w pełni wprowadzające w życie (do których zaliczają się od dnia 21 grudnia 2007 r.: Republika Czeska, Estonia, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja), podobnych dokumentów wydawanych przez Cypr, jak również do wiz krótkoterminowych, długoterminowych i zezwoleń na pobyt wydawanych przez Bułgarię i Rumunię.

wspólną granicę między państwem członkowskim w pełni wdrażającym dorobek Schengen a państwem członkowskim, które jest zobowiązane, zgodnie ze swoim Aktem przystąpienia, do pełnego stosowania tego dorobku, ale odnośnie do którego odpowiednia decyzja Rady upoważniająca to państwo członkowskie do pełnego stosowania nie weszła w życie;

Eksperci z państw członkowskich, które zgodnie z odnośnymi aktami przystąpienia jeszcze nie w pełni stosują , uczestniczą mimo to w ocenie wszystkich części dorobku Schengen.

Rozpatrując wniosek o zezwolenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1, państwa członkowskie niestosujące w pełni sprawdzają, czy obywatel państwa trzeciego:

Na mocy decyzji 2002/192/WE [1] Rada zezwoliła Irlandii na stosowanie niektórych przepisów na warunkach określonych w tej decyzji.

W odniesieniu do oceny i wprowadzenia w życie na granicach powietrznych, w późniejszym terminie należy przeprowadzić kolejne wizytacje.

Aby zaradzić problemom, na jakie napotykają obywatele państw trzecich przebywający w państwie członkowskim na podstawie wizy długoterminowej, niniejsze rozporządzenie powinno rozszerzyć zakres stosowania zasady równorzędności między dokumentami pobytowymi i wizami krótkoterminowymi wydanymi przez państwa członkowskie w pełni stosujące przepisy na wizy długoterminowe.

Ponieważ niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie , na mocy art. 4 tego protokołu Dania podejmuje decyzję, w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji, czy dokona transpozycji niniejszej decyzji do swego prawa krajowego.